Seçim havası gündemi o denli meşgul etti ki şehrin kendi sorunlarını görmez olduk. Gerçi mevcut iktidar şehrin sorunlarını uzunca yıllardır görmezden geliyordu. Var olan sorunlar halı altına süpürülüyordu. 
    Çözüm bekleyen o kadar sorunumuz var ki hele başlanılıp bitirilmeyen, kamu kaynaklarının çöp edildiği sayıştay raporlarında zararın boyutları incelendiğinde karşımıza çıkan manzara dehşet verici. 
    Adapazarı-Karasu Demiryolu projesi, 2010 yılında ihale edildi aradan geçen yıllara rağmen ortada ne demir var ne de ray var. 2010 yılında ihale edilen projenin bitirilme süresi 25 ayın sonunda bitirilmek üzere 360 milyon liraya edilmişti.
    Teslim tarihi 3 kez ertelenen tren hattının 8 yılda sadece yüzde 23’ü tamamlanabildi. 
    Sayıştay raporlarında ki tespite göre ödenen bedel 825 milyon lira. Kamu zararının boyutu ortada, bugün itibariyle de yatırım tamamen durmuş vaziyette. 
    Rüya proje diye tanımlanan, Adapazarı-Karasu Limanı-Ereğli-Bartın bağlantı demiryolu hattı olan ve Karadeniz’i, İç Anadolu bölgelerini birbirine bağlayacak rüya proje diye tanıtıldı. 
    Yük taşımacılığı yapılması beklenen hat batıdan Ankara-İstanbul demiryolu hattına, doğudan ise Zonguldak-Çankırı-Kayseri demiryolu hattına entegre edilecek. 
    Bu sayede Batı Karadeniz de üretilen veya limanlara gelen ürünler ülkenin her tarafına dağıtılabilecek. Ülke ekonomisine ve bölge gelişimine de katkı koyacaktı. 
    Hızlı tren hattı olarak ta hizmet vermesi beklenen tüm bölge ekonomisinin yeniden nefes alması için büyük taşıyan proje diye sunumu yapılmıştı. 
    Bölge ekonomisi açısından son derece önemli bir proje. 
    Üzerinden geçen 13 yılda projenin tamamlanma oranı yüzde 23 ve bugün itibariyle çürümeye terk edilmiş, heba edilen kaynaklarda cabası. 
    Meselenin en ilginç tarafı ise iktidar temsilcilerinin bu hususta ortaya koyduğu en ufak çaba yok, maalesef ağızlarına dahi almıyorlar. Çok vurgu yaptıkları “Eski Türkiye” geleneği, temel atma töreni ve ardından terk edilen proje örnekleri. 
    “Yaparsa AKP Yapar” yüksek perdeden sloganlar ve dört bir tarafı süsleyen reklamlara uygun bir dönem yaşanmakta. Projeye başlamak anlı-şanlı törenlerle temel atmak ve sonra kaderine terk etmek. 
    Son yılların klasik ezberi haline döndü, örnekleri artırmakta çok mümkün. İtiraz edilirse diye bir örnek vererek durumu geçiştireyim. 
    AFA Kültür sitesi 2016 yılında yıkımı gerçekleştirildi. Hatırlanacaktır şölen havasında sunumu gerçekleştirilen ve görselleri uzay üssü niteliğinde olan proje, 2018 yılında bitirilmesi düşünülmüştü. 
    Her projenin başına gelen sıradan akıbet yaşanmakta, sunum hususunda eksiklik yok. Tek eksik projeye başlamak ya da bitimini sağlamak. Ardını soranı-sorgulayanı olmayınca ortada da sorun yok demektir. 
    Bu hususta örnekleri artırmak mümkün. 
    Projenin kamuoyuna mal edilmesi uzunca yıllar alıyor, reklam süresi ve oluşturulan algı projenin çok önünde yer alıyor. Sonuç; her yatırımda olduğu gibi ya bitirilemiyor kaynaklar heba ediliyor ya da çok uzun yıllar sonra sonlandırılıyor. 
    AKP klasiği yatırımlar, umarım son bulur. Sakarya kak ettiğini alır.