Babamın babası merhum Hayri Aydın, Trabzon/Maçka 1910 doğumlu, vefatı 1947 Düzce/Kaynaşlı’dır. Babaannem ise 1990 da Adapazarı’nda vefat etmiştir. Babam Mehmet Aydın 1934, amcam Hasan Aydın ise 1937 yılında Maçka da doğmuştur.
Aydın ailesinin memleketteki lakabı ise “Derviş oğullarıdır” Babaannem eşinin 37 yaşında vefatıyla yetim kalan dört çocuğu ile beraber yaşamını sürdürmüştür. İki oğlunu (babam ve amcamı) Düzce de ki hafızlık mektebi olan Hasan Şen hoca efendinin kursuna vermiştir. “En hayırlınız Kur’an’ı öğrenen ve öğretendir” Hadis. Her ikisi eğitimlerini (Hafızlık, Arapça, dışarıdan imam hatip) başarıyla tamamlamışlardır. Zor ve imkânın az olduğu şartlarda çocuklarını dini eğitime gönderen babaannem, bizlerin yetişmesine öncülük etmiştir. Bir çınar gibi büyüyen ailemizin içinde çok sayıda imam hatipler, hafızlar, imam hatip lisesi mezunları, Kur’an Kursu hocaları azımsanmayacak kadar çoktur. Babaannemin dua ve gayreti, İmran’ın hanımının duası gibi bereketli olmuştur. İmran’ın Karısı “Ben onu ve soyunu kovulmuş şeytana karşı senin korumana bırakıyorum” 3/36
Babaannemin dört çocuğunun (bir hala, iki amcam ve merhum babam) yetişen çocuk ve torunlarında hamdolsun İslam şeriatına muhalif itikatta hiç kimse yoktur. Dedemin vefatına rağmen, geriye kalan ninem ailenin manevi ocağını daima canlı tutmuştur. Babam (Kuyumculu, Akçakamış, Ferizli ) ve amcam (Budaklar) gibi çeşitli yerlerde imam hatiplik yaparak, daha sonra Adapazarı’nda Resmi memuriyete başlayıp Kur’an muallimi olarak Diyanette göreve başlamışlardır. Babam Yeni Cami Kur’an Kursunda, Amcam ise Şeker mahallesi İstiklal Kur’an Kursunda görevlerine devam etmişlerdir. Ayrıca babam ve amcam Kapalıçarşı mescidinde uzun yıllar imam hatiplik görevlerini de sürdürmüşlerdir. İki hafız kardeş aynı zamanda vaaz ve irşatlarıyla görevlerinde farklarını hissettirmişlerdir.
Babam daha sonra Şerefiye Camii imam hatipliğine geçerek görevini devam ettirmiştir. 1978 yılında trafik kazasında 44 yaşında vefat etmiştir. Amcam ise 1980 yılında 42 yaşında (namaz kılarken kalp krizinden) vefat etmiş ve en verimli çağlarında dünya hayatına veda etmişlerdir. Hatimle namaz kıldıracak hafızlıkları, teyplere sesi çekilerek takip edilen vaazları ve nadide sesleriyle hoş bir seda bıraktığına cemaati ve arkadaşları şahittir.
“Babaları da iyi bir insandı” 18/82 ayette belirtildiği gibi babamızın/ailemizin salahından dolayı dünya yaşantısı bizi sıkıntıya sokmadı hamdolsun. Baba dostları bizlere Hz. Musa’nın yolculuk yaptığı ilim ehli gibi sevgi ve dualarıyla koruyucu oldular. (Kehf suresinde ilgili ayetlere bakınız). Dostları tarafından daima “Sonra gelecekler arasında beni doğrulukla anılanlardan kıl.” 26/84 ayetinin müjdesine nail olmuşlardır.
Annem ise 2018 yılında vefat ederek beka âlemine göç etmiştir. Anneciğim ise sekiz çocuğunu yetim olarak büyütmüş ve kol kanat germiştir.
Şimdi bize düşen ise şu ayette ki duaya âmin demektir. “Ve şunlar ki arkalarından gelmişlerdir, Şöyle derler: ya Rabbena bizlere ve önden iman ile bizi geçmiş olan kardeşlerimize mağfiret buyur ve gönüllerimizde iman etmiş olanlara karşı kin tutturma ya Rabbena şüphe yok ki sen Rauf’sun rahîmsin” 59/10
