Hayatında önemli anlar ve günler vardır hepimizin. 

Benim içinde bu tarih mühim.

Sevgili babamın vefat tarihi bu. 

1998 yılında ahirete göç etti.

Her ne hal ise o günü unutmuşum.

İkindi namazında Camili'de çok sevdiğim Murat ve Salih Akçay kardeşlerimin anneannelerinin cenazesi için Yesevi Camii’nde buluyorduk. 

Ahmet Tomor hoca da kürsüde tatlı tatlı sohbet ediyor, gönül tellerine dokunuyordu.

Hemen sol arka saflardan birine kasten çöktüm.

Yanına oturduğum insan sevgili baba dostum Hayrettin Amca idi.

Elini muhabbetle sıktım.

Epey yaşlanmıştı, beni tanımadı zannettim.

Az sonra bir şeyler sordu ama tam anlamadım.

Babamın hayatta olup olmadığını soruyor zannettim.

Yanılmışım.

Sol kulağıma doğru eğilip:

"Bu gün 2 Şubat değil mi?" dedi.

Ben de ne olduğunu anlamadan “evet evet” diye başımı sallayıp tasdik ettim.

"Bugün babanın vefat günü. 2 Şubat’ta ahirete göç etmişti" deyince, başımdan aşağı kaynar sular döküldü.

Bir ah çektim içimden.

İşte gerçek dost bunlar dedim. 

En yakını bile onun vefat ettiği günü unuturken, gerçek dostu unutmuyordu işte.

Hayrettin abinin yüzüne hayranlıkla ve muhabbetle baktım. 

Bir dostun vefat tarihini hafızasında taşıyan, gönlüne nakşeden bu aziz kalbe müteşekkir oldum. 

Rabbime hamdettim.

Babamın dostlarını gerçekten hep sevdim ve sevmişimdir.

Onları görünce hep babamı görür gibi olmuşumdur.

Sevgimde yanılmamışım.

Dost dediğin işte böyle olacak.

Herkes onu unutsa da, sen dostunu unutmayacaksın.

Dost dediğin bu işte; sevdiği arkadaşını kalbinde taşıyacak, onun öldüğü günü ve tarihi de unutmayacak kadar yüce gönüllü ve şefkatli bir insan olacak. 

Tıpkı Hayrettin amca gibi. 

Dost dediğin soğuk bir günde bir bakışıyla, bir merhabasıyla, bir hatır soruşuyla, vefalı duruşuyla içimizi ısıtacak.

Aynen Hayrettin amca gibi.

Nicedir unuttuğumuz o güzel duyguları tekrar yaşattığı ve hatırlattığı için Rabbime sonsuz hamdederim.

İyi ki karşılaştık.

İyi ki, görüştük.

Maziden bir pencere açıldı, içeriye nice güzel anılar koştu geldi. Ruhumuzu bahtiyar etti.

Sağol baba dostum.

Can'ım Hayrettin Amcam benim.

Allah sana hayırlı, imanlı, bereketli, sıhhatli ve afiyetli ömürler ihsan buyursun.

Ayrıca teşekkür ediyorum bize bu günü tekrar hatırlattığın için.

Güneş bazen günde iki defa doğarmış.

Bu gün benim için böyle oldu.

Dostun ve dostluğun mücessem bir timsali oldun Hayrettin amca.

Siz ne güzel dostlarsınız.

Yarı yolda terkeden değil, dostlarınızı vefat ettikten sonra da kalbinizde taşıyan, gönüllerinizdeki o engin muhabbet semalar kadar derin olan deryadil mübarek insanlarsınız.

Ne olur sizler ve size benzeyenler aramızdan hiç eksik olmasınlar.

Herhangi bir dünyevi fayda ve menfaat olmadan sırf lillah için birbirini sevenler hep var olsunlar şu fani dünyamızda inşallah.

Rabbimden niyazım ve duambudur.

Esselatüvesselamaleyke ya Rasulallah.

Not: Cenazesine katıldığım ve bu yazıya vesile olan Remziye Annemizinde ruhuna Rabbim gani gani rahmet eylesin inşallah. O mübarek ellerinden  nice börekler yemişizdir.3 İhlas 1 Fatiha okuyalım inşallah.