* Yatan ölmez, yiyen ölür.
*Yatsının faziletini güveyden sormalı.
*Yavaş köpek, sürüye kurt getirir.
*YATAN YILANIN KUYRUĞUNA BASMA.
*Yavru kuşun ağzı büyük olur.
*Yavuz at ayıbını kendi örter.
*Yavuz at meydanda belli olur.
*YAVAŞ ATIN TEKMESİ PEK OLUR.
*Yavuz at sahibini yabanda bırakmaz.
*Yavuz köpek ne yer, ne yedirir.
*Yayı pek çekme, kırılır.
*YAVUZ HIRSIZ, EV SAHİBİNİ BASTIRIR.
*Yaz cennetin,, kış cehennemin nişanesidir.
*Yaz diye yola çıkarsan, kışı gözüne al.
* Yaz garibindir.
*YAZ AYRANSIZ, KIŞ YORGANSIZ OLMAZ.
*Yaza çıkardık danayı, beğenmez oldu anayı.
*Yazdığını kendisi okuyamaz takımından.
*Yaz yağmuru gibi, gelir geçer.
*YAZICI DİLİNDEN, YAZMACI ELİNDEN BELLİDİR.
*Yazıcı kendine yanlış yazmaz.
*Yazıdan kaçmak olmaz.
*Yazılan başa gelir.
*YAZIN BAŞI PİŞENİN, KIŞIN AŞI BİŞER.
*Yazılan bozulmaz.
*Yazın azıksız, kışın yağmurluksuz yola çıkılmaz.
*Yazın gölge kovan, kışın karın uvar.
*YAZIN GÖLGE HOŞ, KIŞIN ÇUVAL BOŞ.
*Yazın serçeye kim olsa yem verir.
*Yedeğin kıymeti, bittiğinde belli olur.
*Yedi düvele meydan okur.
*YEDİ MAHALLEDEN KOVULMUŞ.
*Yediği ete bak, giydiği kürke bak.
*Yedisinde ne ise, yetmişinde de odur.
*Yel gibi gelen, sel gibi gider.
*YEL DEĞİRMENİ OLDUĞUNU ANLADIK, FAKAT SUYU NEREDEN GELİYOR?
*Yel kayadan ne alır.
*Yelkenleri suya indirdi.
*Yelli havanın kuytusu, yağmurlu havanın uykusu.
*YEMEĞE TUZ, SÖZE ŞEKER KOMALI.
*Yemek, emek ister.
*Yemem, cebime koy.
*Yemeyenin malını yerler.
*YEMEĞİNİ KOMŞUDAN BEKLEYEN,ÇOK VAKİT AÇ KALIR.
*Yeminden sakın.
*Yeminin seyyiesini çekmeyen yoktur.
*Yemiş kemale erince, kendi kendine düşer.
*YEMEKSİZ YATMAK, BORÇLA KALKMAKTAN YEĞDİR.
*Yemişsiz ağaca taş atmazlar.
*Yengece sormuşlar, niçin yan yan gidersin, serde kabadayılık var, demiş.
*Yengeç gibi yan yan gider.
*YENİLMEĞİ AYI BİLE İSTEMEZ.
*Yeni sostan vefa gelmez.
*Yeni gelin gibi kızarıyor.
*Yenilen doymaz.
*YER, HER ŞEYİ YER.
*Yer altında olmasın da, dağ ardında olsun.
*Yer örtsün ayıbını.
*Yer pek girilmez, gök yüksek çıkılmaz.
*YERDE YATIP, MİNARE KADAR RÜYA GÖRÜR.
*Yer yarıldı yere geçti.
*Yerden yere vurmak.
KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2, Milli Kütüphane Başkanlığı.