*Kürk ile börk ile adam olunmaz.
*Kürkü giymeli fakat yakasını kirletmemeli.
*Kürkü orak vaktinde, orağı kürk vaktinde al.
*KÜRKÜ BÜYÜK, İÇİ BOŞ, TUT KULAĞINDAN ÇİFTE KOŞ!
*Kürkünü ters giyip alnına ayna takar.
*Küsen barışır, ölen toprağa karışır.
*Küstüğü dağın odununu kesmez.
*KÜTÜPHANE YUTMUŞ ALİM.
*Laf ağzından çıkınca dillere destan olur.
*Laf lafı açar, laf da kutuyu açar.
*Laf ola beri gele.
*LAF TORBAYA SIĞMAZ.
*Lafın iyisi şaka ile söylenir.
*Lafını bil de söyle.
*Lafla duvar örülmez.
*LAFA GÜMRÜK ALINMAZ, İSTEDİĞİN KADAR SÖYLE.
*Lafla dükkan açılmaz.
*Lafla iş bitmez.
*Lafla karın doymaz.
*LAFIN AZI UZU, ÇOBANA VERME KIZI, YA KOYUN GÖTÜRÜR YA KUZU.
*Lafla kuş tutulmaz.
*Lafla peynir gemisi yürümez.
*Lafla pilav pişmez.
*LAFLA PİLAV PİŞERSE, DENİZ KADAR YAĞI BENDEN.
*Lafzı manasına uymuyor.
*Lahana kadar baş, on paraya tıraş.
*Lakırdı ile ağız aşınmaz.
*LAKIRDI SÖYLEMEKLE AĞIZ AŞINMAZ.
*Lakırdı ile gelin güvey oluyor.
*Lakırdı lakırdıyı açar.
*Lakırdını bil de söyle.
*LAKIRDISINDAN İNSANIN TÜYLERİ ÜRPERİR.
*Lakırdısını bilmeyen hödükler, sönmüş ateşi körükler.
*Lamı cimi yok.
*Laşesini sersem yine adam olmaz.
*LAŞE NERDE İSE, KARGALAR ORADA.
*Leb demeden leblebiyi anlar.
*Leyleği kuştan mı sayarsın, yazın gelir kışın gider.
*Leylek gibi upuzun.
*LEYLEĞİN ÖMRÜ LAKLAKLA GEÇER.
*Lezzetsiz çorbaya tuz kar etmez.
*Leylek havada yumurtası yuvada.
*Lisan-ı hal ile söylüyor.
*LİSAN GÖNLÜN TERCÜMANIDIR.
*Lokma bile çiğnemeden yutulmaz.
*Lokma karın doyurmaz, muhabbet artırır.
*Lokman bile çare bulamaz.
*LOKMAYI AZ AL ÇOK ÇİĞNE.
*Lokmayı yutacağın kadar kopar.
*Lutfu ile kahrı müsavidir.
*Lutfu kahrına değmez.
*LÜTUF VE İHSANIN ÖLÇÜSÜ, TERAZİSİ OLMAZ.
*Mabeyin odası gibi iki yüzlü.
*Mağrurun hasmı Allah’tır.
*Mahallede düğün var!
*MAĞRUR OLMA PADİŞAHIM, SENDEN BÜYÜK ALLAH VAR.
*Mahkemede dayısı var.
*Mahkemesini kaybetmiş muhzır gibi gezer!
*Makara gibi sözün arkasını kesmiyor.
*Maksud bir, ama rivayet muhtelif. *MAHKEME KADIYA MÜLK OLMAZ.
*Mal benim, tasası elin.
*Mal bulmuş Mağribi’ye döndü.
*MAL ADAMA HEM DOST, HEM DÜŞMANDIR.
*Mal canı kazanmaz, can malı kazanır.
*Mal canın yongasıdır.
*Mal bulunur, can bulunmaz.
*MAL İLE İNSAN, İNSAN OLMAZ.
KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2, Milli Kütüphane Başkanlığı