*Kellesini koltuğuna almış.

              *Kellik başa bela.

              *Kem nazarla bakmak.

              *KEM KÜM ETMEKTEN DOĞRUYU SÖYLEYEMEZ.

              *Kemal zevalin ilk basamağıdır.

              *Kemale eren meyve düşer.,

              *Kemer patlıcan gibi bir burun.

              *KEMAL EHLİ, KEMALİ SÜKUT İLE BULMUŞTUR.

              *Kendi başına buyruk.

              *Kendi başına buyruk, iki kanat bir kuyruk.

              *Kendi başını sokacak yeri yok.

              *KEM SÖZ, KEM AKÇE SAHİBİNİNDİR.

              *Kendi bildiğine gider.

              *Kendi çalar, kendi oynar.

              *Kendi derdine yan.

              *KENAERINA BAK BEZİNİ AL, ANASINA BAK KIZINI AL.

              *Kendi düşen kendi kalkar.

              *Kendi eliyle ayağına balta vurdu.

              *Kem söz sahibine zarar.

              *KENDİ DÜŞEN AĞLAMAZ.

              *Kendi etti, kendi buldu.

              *Kendi göbeğini kendi keser.

              *Kenarın dilberi nazik de olsa nazenin olmaz.

              *KENDİ EŞEK, GİYDİĞİ ÇUL, BAŞININ YULARI YOK.

              *Kendi gözünden sakınır.

              *Kendi işini kendi gören kazanır.

              *Kendi karpuzunu kendi keser.

              *KENDİ GÖZÜNDEKİ MERTEĞİ GÖRMEZ DE, ELİN GÖZÜNDEKİ ÇÖPÜ GÖRÜR.

              *Kendi kendine gelin güvey olur.

              *Kendi kılıcı ile kendi boynunu vurur.

              *Kendi pazarlığını kendi bozar.

              *KENDİ HATASINI ELE YÜKLEMEK İSTER.

              *Kendi yağı ile kavrulur!

              *Kendi yazar, kendi bozar.

              *Kendime yer edeyim, gör sana ne edeyim.

              *KENDİ İPİNİ KENDİSİ ÇEKER.

              *Kendin kazan, kendin ye, kimseye minnet etme.

              *Kendin söyle, kendin işit.

              *Kendinden aşağı bak da haline şükret.

              *KENDİ KENDİNİ METHEDEN İTABARDAN DÜŞER.

             *Kendinden gayrıyı beğenmez cahil.

             *Kendinden kuvvetli ile güreşme!

             *Kendinden küçükten kız al, kendinden büyüğe kız verme.

             *KENDİNDEN BÜYÜĞE DANIŞMAYINCA İŞ GÖRME.

             *Kendinden pay biç.

             *Kendine gelince eyvallah, halka gelince illellah.

             *Kendini bilmezse haddini bildirmek, öksüze kaftan biçmek gibidir.

             *KENDİNDEN BÜYÜĞE EL KALDIRILMAZ.

             *Kendini dirhem dirhem satar.

             *Kendini kendinden sormalı.

             *Kendini satar.

             *KENDİNİ DEV AYNASINDA GÖRÜR.

             *”Kendisi muhtaç-ı himmet bir dede, kande kaldı gayriye imdat ede”

             *Kerameti kendinden biliyor.

             *Keremsiz kibarın fıkaradan farkı ne?

             *KERİM ODUR Kİ, VAADİNE VEFA EDER.

             *Kerim olan varını saklamaz.

             *Kervan göçtü ise, kervansaray yerinde.

             *Kervansaray ile hamam, el evidir.

             *KES PARMAĞINI ÇIK PAZARA, İLAÇ BUYURAN ÇOK OLUR.

             *Kesemediğin eli öp de başına koy.

             *Keser gitti, sapı da arka sıra.

             *Kesesine elverirse, her gün baklava börek yesin.

             *KESERİN TAKIRTISI GÜNDELİĞE GÖREDİR.

               KAYNAK: Türk Atasözleri ve Deyimleri 2. Milli Kütüphane Başkanlığı