Bir gazeteci olarak hayatta en çok kınadığım olay, hastanelerde canı kanı pahasına, geceyi gündüze katıp cansiperane görev yapan personele velev ki haklı da olunsa yapılan saldırılardır…
Sağlık personeline saldırıları, üzülmek bir yana şiddetle kınamadan geçemem…
Bilirim ki böylesi hayati bir görevi meslek edinmiş en küçük görevlisinden başhekimine dek tüm personel elinden geleni gücü yettiğince yerine getirir, aksini düşünmez…
Hal böyle iken bu zor ve dahi zorlu görevi canı kanı pahasına yerine getiren, fedakarlar ordusunu görevi esnasında darp eden, döven sövenlerin saldırıları büyük bir insanlık ayıbı ve suçudur…
Zaman zaman da olsa bu tür olayları duymak, görmek ve dahi yaşamak insan olanı üzmek bir yana hayli de düşündürür…
Bu konuda caydırıcı, ağır cezalar olmadıktan sonra bu tür olaylar ne ilktir ne de son…
Ne zaman böyle bir olaya rastlasam, görevli sağlık personeli adına son derece üzülürüm ve isterim ki failler bir daha benzer olayların yaşanmaması için en ağır şekilde cezalandırılsın…
Ama ne yazık ki öyle olmuyor, en hafif cezalarla salıveriliyorlar…
Bu şartlarda görev yapmak hayli zor olsa gerek…
Oysa zorbalığın girmeyeceği en önemli kurumların başında hastaneler ve oralarda çalışan doktorlardan hasta bakıcısına dek görev yapan tüm hizmet erbabı olmalıdır…
Bu fiili işleyenlerin elini kolunu sallayarak hafif cezalar alıp dolaştığı bir ortamda canını dişine takarak çalışan sağlık personeline geçmiş olsun dilekleriyle “Peygamber çiçekleri” gitsin istedik…
