Masamın üstü eş, dost ve okuyucularımızdan gelen düğün davetiyeleri ile dolu…
Şaşırıp kalırım, çoğu zaman böyle durumlarda, bu yükün altından nasıl kalkarım diye düşünürüm…
Koronavirüs denilen, baş belası bulaşıcı hastalıktan kurtulup nişan, düğün ve sünnetler için marşa basan eş, dost ve okurlarımızdan gelen davetiyelerin çoğuna istesem de katılamazken, bazılarına ise fırsat bulup icabet ettiğim olur…
Katıldıklarım yanında gidememenin üzüntüsünü gidermek adına Bizim Bahçe’nin manevi zenginliği olan ve solması asla ve kat’a mümkün olmayan birbirinden güzel ve dahi özel çiçeklerinden gönderirim demet demet…
Bilirim ki saklanır ömür boyu…
Benim evliliğimi haber yapan gazete o gün bugündür kütüphanemin başköşesinde…
Maziye dönüp baktığımda tarihi, sayısı, yeri, katılanlar, aramızdan ayrılanlar, nice konuklar işte o solmaz çiçekler gibi geliverir yarım asrı aşkın süredir gözümün önüne zaman zaman…
“Solmayışı” bir yana o unutulmaz geceyi hatırlatması nedeniyle, yazıların sahibi dostları yad ederim…
İşte o paha biçilmez değerdeki solmaz çiçeklerden oluşan yazılarla düğünlerine katıldığım davetiye sahibi dostlara “Bizim Bahçe’den gidecek çiçekleri soldurmamaları dileğiyle ömür boyu mutluluklar diliyorum bir kez daha…
