GÖKYÜZÜ
Gökyüzüne benzetiyorum kendimi
Sıkıldığım an.
Yağan yağmur mu?
Yoksa gözyaşlarım mı?
Yağan kar mı?
İçimdeki anlayamadıklarımın sessizliği mi?
Baharı bekliyorum açan çiçekleriyle
Kalbimde.
Ve seni
Ellerim
Ellerim buz gibi.
Tutunamıyorum hayata
Yaşam donmuş kalbim donmuş
Hissetmiyorum hayatı, geçen zamanı
Ellerim buz gibi
Ne ümidim kalmış hayattan ne sevgim
Yaşarken ölmek buymuş demek ki
Hiçbir şey hissetmeden geçen zamanda
Ellerim buz gibi
Kalbim donmuş
Ağlamak bu kadar mı zor
Belki eritirdi buzları
GÜL BAHÇESİ
Gül bahçesinde geçse de ömrüm
İnan senin üstüne gül koklamam
Ölüm seni koklamak olsa da
İnan uğruna değer be gülüm
En güzel yarınlar senin olsun
Sen buna layıksın, ömrün mutlulukla dolsun
Eğer bir gün gelir de beni unutursan
İnan ki tatlım canın sağ olsun
LAMBALAR
Sokaklardayım
Vakit gece yarısını geçmiş.
Lambalara bakıyorum ne kadar sessizler
Aydınlatıyorlar yaz kış sokakları
Sessiz sakin
Alışmış insanlar bu aydınlığa fark etmiyorlar bile lambaları
Bir gün sönünce görüyorlar aydınlığın onlardan olmadığını
Sevgiyse hayat denilen bu sofranın yemeği
Çalakaşık yemek istiyorum patlayıncaya kadar
Ve şaşırıyorum sevgiyi bilmeyenlere
Nasıl anlatacağım bunlara aydınlığı ve lambaları
Vakit gece yarısını geçmiş
HAYAT
BİR HAYAT VERDİM SİZE EN GÜZEL ANLARIYLA,
TATLI HEYECANLARIYLE
BİR BAHAR VERDİM SİZE İÇİNDE
SADECE ÜÇ ÇİÇEK OLAN
SİZDİNİZ UMUDUMUN BİTTİĞİ YERDE SARILDIĞIM YENİ UMUTLARIM
KORKUYORUM
YA KIŞ GELİRSE
