Bu ramazan benim için sıkıntılı geçecek gibi…
İftar davetlerinin biri bitmeden diğeri başlıyor…
İnsan hangisine katılsam diye sıkıntıya düşüyor…
Gönül ister ki; tümüne birden katılıp dostlarla birlikte iftar akşamının sunduğu lezzete ortak olalım…
İsterim kimseler gönül koymasın…
Ama bu ramazan ayında bırakın davetlere katılmayı, evden dışarı adım atacak kadar kendimi güçlü hissetmiyorum…
Ama şunu biliyorum ki kısa sürede yeniden sağlıklı bir şekilde iftar akşamları yaşayacağım günler yarın belki yarından da yakın…
Huzur ayı ramazan günlerini ruhuna uygun şekilde yaşayan dostların duyduğu huzur ikliminin kıymeti, ayrı kalınan günlerde çok daha iyi anlaşılıyor…
Bu aya yakışmayan, insanın tüylerini ürperten Serdivan cinayetini bir istisna kabul edip ramazan ayının ruhuna uygun yaşayan dostlardan gelen iftar davetlerinin kıymetini, insan sıkıntılı günlerde çok daha iyi anlıyor…
Huzurlu teravih gecelerinden ayrı kalmanın sıkıntısı hariç, bir gün bile boş bırakmadığım köşemde neredeyse yarım asrın ötesine uzanan istikrarın mutluluğunu yaşıyorum yine de…
Benim en büyük ilacım bu olsa gerek deyip, başta gazetemizin vefakar okuyucuları olmak üzere tüm dostların ve İslam aleminin ramazan ayını bir kez daha kutlarken, esenlikler dileğiyle herkese “Kırmızı güller” gönderelim istedik…