Çin’den yayılıp Dünya’yı sarma adına hızlı bir seyirle yol alan bir görünmez virüsle baş edemeyen; gücüne, kuvvetine, silahına, teknolojisine güvenen ülkeler dahil tüm insanlık, şaşkınlık ve panik içinde çırpınıyor…
Böyle zamanlarda atıp her türlü kötülüğü bir tarafa milletinin, devletinin yanında olmak yerine aksine yangına körükle gidenlerin ülkesinde yaşamak, sanırım herkes için bir büyük talihsizlik olsa gerek, özellikle şu sıralarda…
Bilimin, ilimin, teknolojinin çaresiz kaldığı bir dönemde sığınılacak en emin liman olan duaya karşı başlatılan alaycı yaklaşım, insanın içine sinecek ve de affedilecek bir şey olamaz asla…
Çaresiz İtalya’da, Papa’nın boş meydanlara inip duaya durması, bilmem bu insanlar için neyi ifade eder…
Bugün sizlerle paylaştığım konunun yazarı da sonunda çareyi Mevla’ya yakarmakta görürken, bu insanlar ne düşünür ne söyler, duanın gücü karşısında bilinmez…
“Dünyanın dört bir yanında tuhaf şeyler oluyor…
Dünya çapında yüzbinlerce insan Coronavirüs'ten enfekte oldu.
Fırtına Mısır ve Umman ülkelerini vurdu..
Milyarlarca çekirge Yemen ve Doğu Afrika ülkelerini işgal ediyor..
Ağaçları kökünden söken rüzgarlar Filistin, Ürdün ve Suriye'yi vurdu.
Binlerce maymun Tayland sokaklarında yiyecek aramak için işgal ediyor...
Geçen hafta binlerce yarasa Avusturalya'yı işgal etti…
Kâbe'ye bakarım, garip mi garip...
Mescid-i Nebeviye bakarım garip mi garip
Mescid-i Aksa zaten hep garip…
Camiler bile garip kaldı...
Acep bütün övgülerin sahibi beğenmez mi ibadetlerimizi…
Ezan okununcaya kadar bahçenin avlusunda yapılan gıybetlerden,
Namaz sonrası caminin avlusunda bırakılıp eve kadar bile götürülemeyen ibadetlerimizden,
Sigara kokusuyla vardığımız secdelerden,
Ne zaman top atılacak diye beklediğimiz iftarlardan,
Kim önce kıldırıyorsa ben orada teravih kılarım dediğimiz ramazan akşamlarından,
Boğazımızın altına geçmeyen Kur'an Ahkamından,
Ey Rabbimiz, içimizdeki beyinsizlerin yaptıkları yüzünden bizi helak etme...
Tövbesi bile tövbeye muhtaç bizleri sensiz bırakma...
İçimizdeki sabi kulların, beli bükülmüşlerin hürmetine musibet verme.
Şımardık, affet bizleri. Bizi sensiz, secdesiz, camisiz, cemaatsiz ve vatansız bırakma Allahım...
Sen bizim mevlâmızsın, en büyük gurbet, sana olan uzaklıktır. Sensizlikten sana sığınırız...
Bizi sensiz bırakma Allahım...”
Beyler, kendinize gelin! Dua dalgaya gelmez…