Hemen her hafta oynanan maçlardan sonra, bu ilin profesyonel alemdeki yegane heyecan kaynağı Sakaryasporumuz, maalesef mevcut kadrosu ile değil şampiyon olmak, kümede kalmayı dahi başarırsa, oturup şükretmemiz gerekecek anlaşılan…
Fiziki açıdan bir-iki istisna dışında amatör takımda oynayacak kapasitede oyunculardan kurulu ekip, bugüne değin hiç bu kadar pasif bir tablo ortaya koymuş değildi…
Hep düzelecek gözüyle baktığımız yeşil siyahlı ekip, geçmiş dönemin usta oyuncularındaki talihsizlikler yüzünden bir türlü güven vermeyen, sıradan bir takım haline gelmiş bulunuyor…
Öyle ki dün ilk golü atan ve takımda ayakta kalmasını bilen bir iki oyuncudan biri olan Ümit Yasin Aslan’ın oyundan atılışı ile tehlike üstüne tehlike yaşarken savunmasında, alınan tek puana bile sevinmek zorunda kalan taraftarların sabrı zorlanıyor şu sıralarda…
Bu nedenle takımı ve hocasını iyi günlerin beklemediğinin altını çizmek isterim…
Stadı terk etmemek için kendimi zorladığım bir maç oldu…
İki kez galip duruma yüksel ve bunu korumada ecel terleri dök!
Yakışır mı bunca masrafa, bunca emeğe!
Takımı sırtlayacağı ümidini taşıdığımız Muhammed Reis de yorulup çıkınca, tek puanın bile kazanç sayıldığı maçın ne tadı ne de tuzu vardı…
O nedenle “İşimiz zor değil, çok zor” diyerek geleceğe bakmak istiyorum…
Daha fazla üzülmemek dileğiyle, Bizim Bahçe’den uyarı çiçeği “Zambaklar” gitsin istedik yeşil siyahlı ekibe…
