Yetim ve Öksüz Çocukları Koruma Derneği (YÖÇEYDER) Başkanı İsmail Eminler nerede bir yardımlaşma, nerede bir dayanışma varsa orada görülen, sayılarının artması arzulanan, çok değerli ve saygın bir işadamıdır; en azından ben öyle bilir, takdir ederim…
Geçen hafta sonu, ilki 2013 Mart’ında yayınlanan Pazar filemizde yer alan ve “Köfteci İsmail’in Gençlerbirliği takımı” başlığı taşıyan yazımızda ayrı bir parantez açtığımız 1950-60 yıllarının Gençlerbirliği takımının golcü futbolcusu “Hidekuti Muharrem’i” vefat eden eski futbolcular arasında saymışız ne yazık ki...
İsmail Eminler hemen aradı;
“Ağabey, Hidekuti Muharrem vefat etmedi.
Korucuk’ta yaşıyor.
O benim yıllarca komşuluk ettiğim bir aile dostumdur” deyince, hatırladım yıllar önce yaptığımızı hatayı…
Zira hemen her hafta telefonla konuşuruz…
Hep davet eder de bir türlü fırsat bulamazdım…
İsmail Eminler “İstediğiniz zaman gider ziyaret ederiz” deyince, sözleştik cumartesi günü…
İkinci kez öldürdüğümüz (!) bu eski ünlü golcüye neden “Hidekuti” denilir anlatmaya kalksak sayfalar almaz...
Evine vardığımızda ne kadar da sevindi…
Bir sıcak sohbet ortamı oluşuverdi…
Daldık gittik hiç hoşlanmadığı “Hidekuti” lakabından başlayarak futbol dünyasına…
Gençlerbirliği, Adagençlik ve Donatımspor’daki günlerini dile getirdiği, uzun boyuyla attığı kafa gollerini bir bir anlatan, hafızası dalyaya yaklaşan yaşına meydan okurcasına dipdiri ve o derece canlı idi…
Buna karşın, onu futbol oynadığı dönemlerde tozlu topraklı sahalarda taşıyan o güçlü ve golcü ayakları ve dizleri yılların yorgunluğundan olacak, taşıyamaz hale gelmiş…
Oturduğu yerden eşinin yardımıyla kalkabiliyor ancak…
Sohbetimiz öylesine renkli ve canlıydı ki; hatıralar onda, halı gibi yeşil sahalara fırlayacak bir enerji ve sinerji oluşturuvermişti bir anda…
Öylesine zevkli ve hoş bir sohbetten ayrılmak zor olsa da dedik ziyaretin kısa olanı makbul…
İçtik kırk yıllık hatırı olan kahveleri…
Sonra Sakarya’nın bir güzel ve özel insanı İsmail Eminler ile istedik müsaade, takdim edip Bizim Bahçe’nin solmaz çiçeklerinden bir demet, bir başka görüşmede buluşmak dileğiyle…
