Bağkur’un emekli eski müdürü Hikmet Cihan, bu ülkede ve ilde zengin kaynaklı devasa bir kütüphaneye sahiptir…
Emekli olduktan sonra hayatı kitaplar arasında geçen Hikmet Cihan’ı tanıyanlar onu bir de şiir tutkunu, şair özellikli bir aydın kişi olarak bilir…
Yıllar oldu eşini kaybedeli…
Benim ilkokuldan tanıdığım, narin, nazik ve son derece hanımefendi bir kişiydi Hatice Cihan…
Genç yaşta veda etti eşine ve çocuklarına…
Ona olan özlem Hikmet Cihan’ın yüreğinden hiç eksik olmadı…
Her özel ve güzel günde farklı ve hisli duygularla anar ve döker satırlara hasretini…
Yine öyle duygulu bir anına rastlamış…
Yaş gününde rahmetli eşi adına aşağıdaki satırları yazmış, hisli bir özlem ve ruh haliyle…
Bugün yaş günün
Buradasın hala burada
Gönlümün odasında
Ayakta duruyorsun
Salonun ortasında
Elimde bir A-4 kâğıdı
Yanaştım gösterdim
Üzerinde
Yaş Günün Kutlu Olsun
Yazısı azdığım
Yazının üstünde bir papatya resmi
Çizdiğim
Baktı okudu
Dolunayın şavkı vurdu yüzüne
Tomurcuk güller gibi açtı yüzünde
Tebessümden edalar
Biliyordu
Maddeye feda edilmezdi sevdalar
Seninle öldüm ben dedim seninle
Boynuma sarıldı bunu duyunca
Seninle yaşıyorum ben dedim seninle
Ruhu uzandı toprağa boylu boyunca
Bir günüm bile sensiz geçmezken
Şimdi yatıyorsun o toprakta sonsuzca
Yanıyor yüreğim
Ektin ektin ektin de
Hasadını devşiremeden gittin
Ağlıyor sevdam
Sabır çiçeklerini koklayamadan gittin
Sonsuz uykunu huzur içinde uyu
Yıldızlar aydınlatsın yolunu…
O yaşıyormuşçasına gündeme taşıdığı bu duygu dolu satırların yazarı sevgili Hikmet Cihan’a Bizim Bahçe’den demet demet ve rengârenk “güller” gitsin istedik, eşine de Yüce Allah’tan rahmet dileyerek…
