Maçı federasyon gözlemcisi ile birlikte izledik, sahanın içerisinde…
Bir adım yanımızda Sakaryaspor kulübesi vardı…
Onların yaşadığı heyecanı görünce ve orada oynadığımız maçlar aklıma gelince, o günler ile bugünleri birlikte yaşarcasına heyecanlı bir gözle maçı izledim…
Sakaryaspor oyuna dengeli başladı…
İlk dakikada maçın kahramanı Mahir’in nefis fırsatçılığıyla 1-0 öne geçince takım, maçın kazanılacağına yönelik bir duygu kaplayıverdi bir anda içimi…
Bir karambol pozisyonundan yenilen gole rağmen 3 puana ulaşacağımıza Korukır’ın yanında ben de inanmıştım ki 15 dakikalık da olsa maçın kurtarıcı adamı Batuhan sahaya girince, galibiyet adına daha da güçlendi duygularım…
O muhteşem gol geldi, maçın 71. dakikasında…
Ondan sonra da oyunun bütün inisiyatifi ve kontrolü yeşil siyahlı futbolcuların ayaklarına indi…
Sakaryaspor taraftarları da bu maçta, geçen haftaki yanlışlıklarını giderircesine sadece takımlarını alkışlaması ve de Karagümrüklü taraftarlarla birlikte, Suriye’de kahramanlık destanı yazan ordumuzun lehine tezahüratta bulunması, günün maçtan daha önemli duygu dolu anıydı…
Maça 4 dakika ilave etti, önümde duran çizgi hakemi…
İşaret edince uzatma süresini, bir büyük maçın kazanıldığı çıktı ortaya ve çok geçmeden hakemin düdüğüyle coşku hakim oldu yeşil siyahlı cepheye…
Baktım, koşarak gelip sarılan Engin Korukır gözyaşlarına hakim olamadı…
Sarıldık birbirimize…
“Ağabey şampiyon olacağız!” dedi
Ben de “İnşallah” dedim
Zira bu ligde tüm takımlardan daha fazla şampiyonluğu hak eden bir takım Sakaryaspor…
Yeter ki takıma zarar verecek yanlışlıklardan uzak durulsun…
Bugün iki golün kahramanı Mahir de sevincimize katılınca sarmaş dolaş, yıllar önce oynadığımız maçlara da ev sahipliği yapan Vefa Stadı’ndan mutlu bir şekilde ayrılırken, Başkan İsmail Gürses, ikinci başkan Halit Evin ve yöneticilerin gözlerinde de Korukır’ın duygularını yansıtır pırıltılar hissettim…
Dileğim bu zorlu maçtan sonra da devam etsin böylesine mutluluklar ve Sakaryaspor layık olduğu konuma yükselsin…
Z.A.
